Friday, February 6, 2009

PONTI AJAK PONTENG

Ayah aku asal Kedah,dalam keluarga Ayah aku yang adik beradik 7 orang,boleh kata la cuma Ayah aku ja yang hidup agak berjaya jugak la pasal tekun dok ngaji kat sekolah banding adik beradik dia yang lain,walaupun Ayah agak ketegaq (degil/keras kepala/nakal) dengan Wan aku.Tak boleh blah la bahasa orang sekarang,senang nak bagi hang pa faham.

Mungkin nak di jadikan dugaan untuk Ayah aku,satu pagi tu dia pi la sekolah naik basikal tua,rega kot orang Kedah panggil basikal,ntah lupa.Dia pi waktu tanah dok tak berapa terang lagi(gelap-gelap subuh).

Kayuh dok kayuh rega dia tu,waktu tu tahun 60 an,kawasan kampung biasa la banyak pokok hutan tinggi-tinggi,ada la terdengar suara halus"pergi mana tu?gelap lagi ni,takda orang lagi lalu sini"

Ayah aku bila dengar suara tu mula-mula rasa heran la.Tapi orang tua aku ni memang jenis hati batu punya orang.Ayah berentikan basikal dan turun.Cari suara siapa tu.Tuh dia!!!!!Atas pokok tua tepi jalan tu Cik Pontianak duduk.Senyum-senyum.Hangpa rasa camna muka Cik Ponti ni?Ntah Ayah tak bagitau aku pulak benda tu dok jelma muka lagu mana.

"Jangan kacau la,aku nak pi sekolah,belajar rajin-rajin tak mau jadi macam hang"

Tu la ayat Ayah aku.Pastu dia terus blah dari tempat tu pi sekolah.Esok pagi pun dia tetap lalu jalan situ .Wan aku pun senyap ja bila dengar cerita Ayah aku.Apa nak kata?Ayah aku memang lagu tu.Dia nampak sekolah lagi penting.

No comments:

KAWAN

Blog-blog saya yang lain

1SEKOLAH 1MALAYSIA